mənfəət

is. <ər.>

1. Gəlirin xərci çıxdıqdan sonra qalan artıq hissəsi, pul gəliri; qazanc. Tacirin mənfəəti.

2. dan. Fayda, xeyir. Qəzetin çoxdu xalqa mənfəəti. S. Ə. Ş.. <Palıd:> Qış sobada xalq məni yandırar; Mənfəətim xalqa mənim çox dəyər. M. Ə. S.. Elin zərərindən mənfəət uman; Boyansın, demişəm, al-qana, dağlar! S. V..